ارزیابی رادیوگرافی وجود بدفرمی و طویل شدن ریشه ی دندان در خرگوش ها: یک بررسی گذشته نگر

بیماری دندانی اکتسابی در خرگوش های خانگی یک سندرم است که وضعیت تدریجی و پیش رونده ای دارد و می توان آن را مرحله بندی کرد. این بیماری به شکل خرابی و بدشدن کیفیت دندان ها، بدفرم شدن اکتسابی و طویل شدن ریشه ی دندان ها مشخص می گردد. تاکنون در کشور ما در خصوص میزان ابتلاء و شدت وقوع بیماری های دندان در خرگوش های خانگی، مطالعه ای صورت نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق بررسی نوع عوارض (بدفرمی و طویل شدن ریشه ی دندان) و میزان وقوع بیماری های دندانی بر اساس اطلاعات اخذ شده از رادیوگراف های تهیه شده از خرگوش های ارجاعی به بیمارستان دام های کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران می باشد. در طی مدت 3 سال (1386-1383) از 239 رادیوگراف تهیه شده از خرگوش، 64 مورد رادیوگراف در ارتباط با اختلالات دندانی وجود داشت. تمامی اطلاعات به دست آمده پس از ثبت بر روی فرم های تهیه شده توسط نرم افزار 2003 microsoft excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از 64 رادیوگراف بررسی شده، 44/23 درصد مبتلا به مرحله ی یک بیماری و همین میزان مبتلا به مرحله ی 2 بیماری بودند. حدود 5/37 درصد از مبتلایان، عوارض مرحله ی 3 بیماری را نشان می دادند که شامل بدفرمی ها و از بین رفتن الگوی زیگزاگی سطح تماس دندان های گونه ای بالایی و پایینی بود. 62/15 درصد مبتلا به مرحله ی 4 بیماری بودند و هیچ موردی از ابتلا به مرحله ی 5 در این بررسی دیده نشد. این نتایج نشان داد که میزان وقوع عوارض دندانی در خرگوش های خانگی، در موارد ارجاع داده شده به بخش رادیولوٹی درصد بالایی را تشکیل می دهد که حدود 06/64 درصد ...